падлітава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падліту́ю падліту́ем
2-я ас. падліту́еш падліту́еце
3-я ас. падліту́е падліту́юць
Прошлы час
м. падлітава́ў падлітава́лі
ж. падлітава́ла
н. падлітава́ла
Загадны лад
2-я ас. падліту́й падліту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час падлітава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падлітава́ць сов., уст., см. падпая́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падлітава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Уст. Падпаяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подпая́ть сов. падпая́ць, уст. падлітава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падліто́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падлітаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падлітава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падлітаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падліто́ўванне, ‑я, н.

Уст. Дзеянне паводле знач. дзеясл. падлітоўваць — падлітаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)