падлі́званне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. падлі́званне
Р. падлі́звання
Д. падлі́званню
В. падлі́званне
Т. падлі́званнем
М. падлі́званні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падлі́званне (да каго) ср., разг. заи́скивание (перед кем, у кого)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падлі́званне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падлізваць — падлізаць і падлізвацца — падлізацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подли́зывание падлі́званне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лесть ж. ліслі́васць, -ці ж., падлі́званне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

льсти́вость ж. ліслі́васць, -ці ж., падлі́званне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подольще́ние падла́шчванне, -ння ср.; падлі́званне, -ння ср., падлабу́ньванне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Лі́сашчы, лі́со́шчы ’ліслівасць, угодлівасць, падлізванне’ (ТС). Утворана ад ліс (гл.) і суфікса ‑ошч‑, характэрнага для ўкр. мовы (параўн. ла́сощі ’прысмакі, ласункі’, ду́рощі ’дурыкі, глупства’, зах.-палес. мудрощі́ ’выдумкі’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

заи́скивание паддо́брыванне, -ння ср.; запабяга́нне, -ння ср., падла́шчванне, -ння ср., падлі́званне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ліслі́васць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць ліслівага.

2. Празмернае ўсхваленне; угодлівасць, падлізванне. Дзе хітрыкі, ліслівасць — там і вераломства. Валасевіч. Дзяўчына не даруе баязлівасці, ліслівасці і наогул якой-небудзь слабасці. Арабей.

3. Разм. Ласкавасць, пяшчотнасць. [Ураднік] лаяўся, гразіў, абяцаў арыштаваць і згнаіць у турме, спрабаваў купіць ліслівасцю, прасіў, але Агапа стаяла на сваім. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)