падліза́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падліжу́ падлі́жам
2-я ас. падлі́жаш падлі́жаце
3-я ас. падлі́жа падлі́жуць
Прошлы час
м. падліза́ў падліза́лі
ж. падліза́ла
н. падліза́ла
Загадны лад
2-я ас. падліжы́ падліжы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час падліза́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падліза́ць, ‑ліжу, ‑ліжаш, ‑ліжа; зак., што.

Вылізаць, злізаць што‑н. да канца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подлиза́ть сов. падліза́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падлі́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падлізаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падлі́званне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падлізваць — падлізаць і падлізвацца — падлізацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)