падліва́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. падліва́нне
Р. падліва́ння
Д. падліва́нню
В. падліва́нне
Т. падліва́ннем
М. падліва́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падліва́нне ср. подлива́ние, подли́вка ж.; см. падліва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падліва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падліваць — падліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подлива́ние падліва́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подли́вка ж.

1. (действие) падліва́нне, -ння ср., падлі́ўка, -кі ж.;

2. кул., стр. падлі́ўка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)