падлы́жны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
падлы́жны |
падлы́жная |
падлы́жнае |
падлы́жныя |
| Р. |
падлы́жнага |
падлы́жнай
падлы́жнае |
падлы́жнага |
падлы́жных |
| Д. |
падлы́жнаму |
падлы́жнай |
падлы́жнаму |
падлы́жным |
| В. |
падлы́жны (неадуш.)
падлы́жнага (адуш.) |
падлы́жную |
падлы́жнае |
падлы́жныя (неадуш.)
падлы́жных (адуш.) |
| Т. |
падлы́жным |
падлы́жнай
падлы́жнаю |
падлы́жным |
падлы́жнымі |
| М. |
падлы́жным |
падлы́жнай |
падлы́жным |
падлы́жных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падлы́жны разг. нау́шнический
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падлы́жны, ‑ая, ‑ае.
Абл. Падлізлівы, угодлівы. Прахор бачыў ягонае здзіўленне і, каб падмацаваць яго, гаварыў з фальшывай падлыжнай сціпласцю. Зарэцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Падлы́жны ’памылковы, падманны, няправільны’ (Нас.). Рус. подлы́жный ’тс’. Ад *падлыгаць < лыгаць (гл. лыга 1).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)