падлу́бка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. падлу́бка падлу́бкі
Р. падлу́бкі падлу́бак
Д. падлу́бцы падлу́бкам
В. падлу́бку падлу́бкі
Т. падлу́бкай
падлу́бкаю		 падлу́бкамі
М. падлу́бцы падлу́бках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

◎ Падлу́бак, падлубка ’драўляная шына на санях’ (Касп.). Да лубянка (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)