падлу́баць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
падлу́баю |
падлу́баем |
| 2-я ас. |
падлу́баеш |
падлу́баеце |
| 3-я ас. |
падлу́бае |
падлу́баюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
падлу́баў |
падлу́балі |
| ж. |
падлу́бала |
| н. |
падлу́бала |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
падлу́баўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падлу́баць сов., обл.
1. (нек-рое время) поколупа́ть, поковыря́ть;
2. (всё) исколупа́ть, исковыря́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падлу́баць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Абл. Узрыхліць, ускапаць. Як убачылі жанкі, што Кандрат паехаў з плугам, пахапалі жалезнякі, каб хоць трохі падлубаць сваю палоску. Грахоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падлу́баны обл. исколу́панный, исковы́рянный; см. падлу́баць 2
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)