падле́сны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
падле́сны |
падле́сная |
падле́снае |
падле́сныя |
| Р. |
падле́снага |
падле́снай падле́снае |
падле́снага |
падле́сных |
| Д. |
падле́снаму |
падле́снай |
падле́снаму |
падле́сным |
| В. |
падле́сны (неадуш.) падле́снага (адуш.) |
падле́сную |
падле́снае |
падле́сныя (неадуш.) падле́сных (адуш.) |
| Т. |
падле́сным |
падле́снай падле́снаю |
падле́сным |
падле́снымі |
| М. |
падле́сным |
падле́снай |
падле́сным |
падле́сных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падле́сны, ‑ая, ‑ае.
Які прымыкае да лесу, мяжуе з лесам. Прыйшоўшы да бацькі з падлеснай даліны, Расці прыняліся І клён і рабіна. Броўка. За першай градой падлесных зараснікаў пайшоў лес чысты. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)