падле́гчы

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падля́гу падля́жам
2-я ас. падля́жаш падля́жаце
3-я ас. падля́жа падля́гуць
Прошлы час
м. падлё́г падле́глі
ж. падле́гла
н. падле́гла
Загадны лад
2-я ас. падля́ж падля́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час падлё́гшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падле́гчы сов. подле́чь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падле́гчы, ‑лягу, ‑ляжаш, ‑ляжа; зак.

Легчы пад што‑н., ніжэй чаго‑н. або поруч з кім‑, чым‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подле́чь сов. падле́гчы; (лечь рядом — ещё) прыле́гчы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падле́гчыць

‘крыху аблягчыць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падле́гчу падле́гчым
2-я ас. падле́гчыш падле́гчыце
3-я ас. падле́гчыць падле́гчаць
Прошлы час
м. падле́гчыў падле́гчылі
ж. падле́гчыла
н. падле́гчыла
Загадны лад
2-я ас. падле́гчы падле́гчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час падле́гчыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

◎ Падле́йчаць ’падглядзець, падкапаць (напр. бульбу)’ (ТС), падлегчы ’тс’ (Мат. Гом.). Параўн. яшчэ лейчаць ’лягчаць, пакладаць’ (ТС). Да лячаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

падляга́ць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., чаму.

Адносіцца да ліку асоб, аб’ектаў, на якія распаўсюджваецца што‑н. абавязковае, прымусовае. Падлягаць навучанню. Падлягаць суду. Падлягаць уліку. Падлягаць няўхільнаму выкананню. □ [Рудчанка:] — У лічыце, што ўсе мужчыны, якія падлягаюць мабілізацыі, ідуць у армію. Сіўцоў. Кожны населены пункт.. падлягае дзяржаўнай рэгістрацыі. «Полымя». // Падвяргацца чаму‑н. Не падлягае сумненню, што большая частка іншамоўнай лексікі пранікла ў старабеларускую мову праз польскую. Жураўскі.

падляга́ць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падлегчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)