падла́джванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. падла́джванне
Р. падла́джвання
Д. падла́джванню
В. падла́джванне
Т. падла́джваннем
М. падла́джванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падла́джванне ср. подла́живание; см. падла́джваць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падла́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падладжваць — падладзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подла́живание падла́джванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заи́грывание ср.

1. заляца́нне, -ння ср.; жа́рты, -таў мн.;

2. (заискивание) падла́джванне, -ння ср., паддо́брыванне, -ння ср., флірт, род. флі́рту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)