падку́сванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
падку́сванне |
падку́сванні |
| Р. |
падку́свання |
падку́сванняў |
| Д. |
падку́сванню |
падку́сванням |
| В. |
падку́сванне |
падку́сванні |
| Т. |
падку́сваннем |
падку́сваннямі |
| М. |
падку́сванні |
падку́сваннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падку́сванне ср., разг. подку́сывание
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падку́сванне, ‑я, н.
Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. падкусваць — падкусіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)