падку́рчыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., што.

Сагнуўшы, падабраць пад сябе.

П. ногі.

|| незак. падку́рчваць, -аю, -аеш, -ае.

|| звар. падку́рчыцца, -чуся, -чышся, -чыцца; незак. падку́рчвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падку́рчыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падку́рчу падку́рчым
2-я ас. падку́рчыш падку́рчыце
3-я ас. падку́рчыць падку́рчаць
Прошлы час
м. падку́рчыў падку́рчылі
ж. падку́рчыла
н. падку́рчыла
Загадны лад
2-я ас. падку́рчы падку́рчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час падку́рчыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падку́рчыць сов. подогну́ть; (хвост, ноги — ещё) поджа́ть, подобра́ть;

п. но́гі — подогну́ть (поджа́ть, подобра́ть) но́ги;

п. хвост — поджа́ть (подобра́ть) хвост

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падку́рчыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што.

Сагнуўшы або падагнуўшы, прыціснуць. да сябе, пад сябе (пра часткі цела). Ігнась падкурчыў ногі і схаваўся пад халацік. Мурашка. Певень, праходзячы каля прызбы, спыніўся, падкурчыў адну нагу і строга зірнуў на беднага Чы-Ліна. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пападку́рчваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Падкурчыць (ногі) — пра ўсіх, многіх.

П. ногі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падку́рчаны подо́гнутый; поджа́тый, подо́бранный; см. падку́рчыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падку́рчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падкурчыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падку́рчаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падкурчыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падку́рчваць несов. подгиба́ть; поджима́ть, подбира́ть; см. падку́рчыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пападку́рчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак., што.

Разм. Падкурчыць усё. многае. Пападкурчваць ногі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)