падко́ўваць, -аю, -аеш, -ае; незак., каго-што.

Тое, што і каваць (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падко́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. падко́ўваю падко́ўваем
2-я ас. падко́ўваеш падко́ўваеце
3-я ас. падко́ўвае падко́ўваюць
Прошлы час
м. падко́ўваў падко́ўвалі
ж. падко́ўвала
н. падко́ўвала
Загадны лад
2-я ас. падко́ўвай падко́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час падко́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падко́ўваць несов., прям., перен. подко́вывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падко́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падкаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подко́вывать несов., прям., перен. падко́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падко́ўванне ср. подко́вка ж.; см. падко́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падко́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. падкоўваць — падкаваць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падко́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да ладкавацца.

2. Зал. да падкоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падко́ўвацца несов., возвр., страд. подко́вываться; см. падкава́цца, падко́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кава́ць, кую, куеш, куе; куём, куяце; незак., што.

1. Ударамі молата або ціскам апрацоўваць распалены метал, надаваць яму патрэбную форму. Каваць жалеза. // Вырабляць каваннем. Заўсёды ля .. кузні шмат народу: падкоўваюць коней, куюць нарогі. Бядуля.

2. перан. Настойлівай працай, вялікімі намаганнямі ствараць што‑н., дамагацца чаго‑н. Каваць перамогу. □ — Табе, Міхась, ужо вядома, Што нашы людзі мір куюць, На рыштаваннях, на варштатах, У інстытутах, у брыгадах. Корбан. Людзі самі, сваімі шчырымі рукамі, куюць сваё шчасце, робяць вясну на зямлі! Бялевіч.

3. Падкоўваць, акоўваць. Каваць колы. □ У наступныя дні ён вадзіў у саўгасную кузню каваць кон[ей]. Чорны.

4. Закоўваць (у кайданы і пад.). Так і павялі таварыша Васіля.. Каваць не пасмелі, каб не выклікаць цікаўнасці людзей. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)