падко́ўвацца гл. падкавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падко́ўвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. падко́ўваюся падко́ўваемся
2-я ас. падко́ўваешся падко́ўваецеся
3-я ас. падко́ўваецца падко́ўваюцца
Прошлы час
м. падко́ўваўся падко́ўваліся
ж. падко́ўвалася
н. падко́ўвалася
Загадны лад
2-я ас. падко́ўвайся падко́ўвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час падко́ўваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падко́ўвацца несов., возвр., страд. подко́вываться; см. падкава́цца, падко́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падко́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да ладкавацца.

2. Зал. да падкоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падкава́цца, -кую́ся, -куе́шся, -куе́цца; -куёмся, -куяце́ся, -кую́цца; -ку́йся; зак. (разм.).

Набыць запас ведаў у якой-н. галіне.

|| незак. падко́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подко́вываться возвр., страд. падко́ўвацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)