Verbum

анлайнавы слоўнік

падко́чвацца гл. падкаціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падко́чвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падко́чвацца несов.

1. в разн. знач. подка́тываться;

2. подольща́ться;

1, 2 см. падкаці́цца;

3. страд. подка́тываться; см. падко́чваць ¹

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падко́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да падкаціцца.

2. Зал. да падкочваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падкаці́цца, -качу́ся, -ко́цішся, -ко́ціцца; зак.

1. Коцячыся, наблізіцца ці закаціцца пад што-н.

Шарык падкаціўся пад канапу.

2. Тое, што і падкаціць (у 3 знач.).

Слёзы падкаціліся пад горла.

3. перан., да каго. Лісліва звярнуцца да каго-н., дамагаючыся чаго-н. (разм.).

|| незак. падко́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подка́тываться возвр., страд. падко́чвацца; см. подкати́ться, подка́тывать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падко́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. падкочваць — падкаціць (у 1, 2 знач.) і падкочвацца — падкаціцца (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подка́тывать несов.

1. падко́чваць;

2. (быстро подъезжать, подвозить к остановке) падка́тваць, пад’язджа́ць; падво́зіць;

3. чаще безл. (о внезапном чувстве боли, тяжести), разг. падко́чваць, падко́чвацца; (поступать) падступа́ць;

подка́тывает под го́рло падступа́е да го́рла;

◊

ком подка́тывает к го́рлу ком падко́чваецца да го́рла;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)