падко́пны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
падко́пны |
падко́пная |
падко́пнае |
падко́пныя |
| Р. |
падко́пнага |
падко́пнай
падко́пнае |
падко́пнага |
падко́пных |
| Д. |
падко́пнаму |
падко́пнай |
падко́пнаму |
падко́пным |
| В. |
падко́пны (неадуш.)
падко́пнага (адуш.) |
падко́пную |
падко́пнае |
падко́пныя (неадуш.)
падко́пных (адуш.) |
| Т. |
падко́пным |
падко́пнай
падко́пнаю |
падко́пным |
падко́пнымі |
| М. |
падко́пным |
падко́пнай |
падко́пным |
падко́пных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падко́пны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да падкопу (у 1 знач.). Падкопныя работы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падко́п, -у, м.
1. гл. падкапацца, падкапаць.
2. мн. -ы, -аў. Падземны ход.
Пад падлогай быў п.
3. мн. -ы, -аў, перан. Інтрыгі з мэтай нашкодзіць каму-н. (разм.).
Рабіць п. пад каго-н.
|| прым. падко́пны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)