падко́паны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
падко́паны |
падко́паная |
падко́панае |
падко́паныя |
| Р. |
падко́панага |
падко́панай падко́панае |
падко́панага |
падко́паных |
| Д. |
падко́панаму |
падко́панай |
падко́панаму |
падко́паным |
| В. |
падко́паны (неадуш.) падко́панага (адуш.) |
падко́паную |
падко́панае |
падко́паныя (неадуш.) падко́паных (адуш.) |
| Т. |
падко́паным |
падко́панай падко́панаю |
падко́паным |
падко́панымі |
| М. |
падко́паным |
падко́панай |
падко́паным |
падко́паных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падко́паны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
падко́паны |
падко́паная |
падко́панае |
падко́паныя |
| Р. |
падко́панага |
падко́панай падко́панае |
падко́панага |
падко́паных |
| Д. |
падко́панаму |
падко́панай |
падко́панаму |
падко́паным |
| В. |
падко́паны (неадуш.) падко́панага (адуш.) |
падко́паную |
падко́панае |
падко́паныя (неадуш.) падко́паных (адуш.) |
| Т. |
падко́паным |
падко́панай падко́панаю |
падко́паным |
падко́панымі |
| М. |
падко́паным |
падко́панай |
падко́паным |
падко́паных |
Кароткая форма: падко́пана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падко́паны, см. падкапа́ны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падко́паны,
гл. падкапаны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падкапа́ны і падко́паны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад дзеясл. падкапа́ць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)