падко́латы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
падко́латы |
падко́латая |
падко́латае |
падко́латыя |
| Р. |
падко́латага |
падко́латай падко́латае |
падко́латага |
падко́латых |
| Д. |
падко́латаму |
падко́латай |
падко́латаму |
падко́латым |
| В. |
падко́латы (неадуш.) падко́латага (адуш.) |
падко́латую |
падко́латае |
падко́латыя (неадуш.) падко́латых (адуш.) |
| Т. |
падко́латым |
падко́латай падко́латаю |
падко́латым |
падко́латымі |
| М. |
падко́латым |
падко́латай |
падко́латым |
падко́латых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падко́латы
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
падко́латы |
падко́латая |
падко́латае |
падко́латыя |
| Р. |
падко́латага |
падко́латай падко́латае |
падко́латага |
падко́латых |
| Д. |
падко́латаму |
падко́латай |
падко́латаму |
падко́латым |
| В. |
падко́латы (неадуш.) падко́латага (адуш.) |
падко́латую |
падко́латае |
падко́латыя (неадуш.) падко́латых (адуш.) |
| Т. |
падко́латым |
падко́латай падко́латаю |
падко́латым |
падко́латымі |
| М. |
падко́латым |
падко́латай |
падко́латым |
падко́латых |
Кароткая форма: падко́лата.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падко́латы подко́лотый; подде́тый, уязвлённый, уко́лотый; см. падкало́ць I
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падко́латы, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад падкалоць 1.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падко́ланы, см. падко́латы
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
подко́лотыйI
1. падко́латы; падшпі́лены;
2. падко́латы; см. подколо́тьI.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
подде́тыйI
1. падчэ́плены; падкалу́плены;
2. падко́латы, падкалу́плены; см. подде́тьI.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)