падкла́дванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. падкла́дванне
Р. падкла́двання
Д. падкла́дванню
В. падкла́дванне
Т. падкла́дваннем
М. падкла́дванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падкла́дванне ср., см. падклада́нне

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падкла́дванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падкладваць — падкласці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подкла́дывание падклада́нне, -ння ср., падкла́дванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)