падка́тчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. падка́тчык падка́тчыкі
Р. падка́тчыка падка́тчыкаў
Д. падка́тчыку падка́тчыкам
В. падка́тчыка падка́тчыкаў
Т. падка́тчыкам падка́тчыкамі
М. падка́тчыку падка́тчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падка́тчык м., спец. подка́тчик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падка́тчык, ‑а, м.

Рабочы, які заняты на падкатцы чаго‑н. Бацька служыць пуцявым абходчыкам, а сам .. [Тамаш] працуе падкатчыкам на лесапільні. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падка́тчыца, ‑ы, ж.

Жан. да падкатчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подка́тчик спец. падка́тчык, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)