падкаро́чваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
падкаро́чваю |
падкаро́чваем |
| 2-я ас. |
падкаро́чваеш |
падкаро́чваеце |
| 3-я ас. |
падкаро́чвае |
падкаро́чваюць |
| Прошлы час |
| м. |
падкаро́чваў |
падкаро́чвалі |
| ж. |
падкаро́чвала |
| н. |
падкаро́чвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
падкаро́чвай |
падкаро́чвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
падкаро́чваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падкаро́чваць несов.
1. подкора́чивать;
2. подсокраща́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падкаро́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да падкараціць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
подкора́чивать несов., разг. падкаро́чваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падкаро́чвацца, ‑аецца; незак.
Зал. да падкарочваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)