падзі́мні, ‑яя, ‑яе.

У выразе: падзімняя сяўба гл. сяўба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подзи́мний с.-х. падзі́мні;

подзи́мний сев падзі́мняя сяўба́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падзі́мні

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. падзі́мні падзі́мняя падзі́мняе падзі́мнія
Р. падзі́мняга падзі́мняй
падзі́мняе		 падзі́мняга падзі́мніх
Д. падзі́мняму падзі́мняй падзі́мняму падзі́мнім
В. падзі́мні (неадуш.)
падзі́мняга (адуш.)		 падзі́мнюю падзі́мняе падзі́мнія (неадуш.)
падзі́мніх (адуш.)
Т. падзі́мнім падзі́мняй
падзі́мняю		 падзі́мнім падзі́мнімі
М. падзі́мнім падзі́мняй падзі́мнім падзі́мніх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сяўба́, ‑ы, ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. сеяць (у 1 знач.); пасеў збожжавых культур. Веснавая сяўба. Радковая сяўба. □ Недзе за пушчай, у полі, пачаліся ворыва і сяўба. Брыль. Дзень выдаўся цёплы, ціхі і ясны, і сяўбу .. [Зосі з бацькам] удалося скончыць да абеду. Гартны.

2. Пара, калі сеюць. Цяпер гарачая пара ў калгасе. Сяўба. Кухараў. Набліжалася сяўба жыта, і Андрэй ад клопатаў і турбот не знаходзіў сабе месца. Чарнышэвіч.

•••

Квадратна-гнездавая сяўба — спосаб сяўбы прапашных культур, калі насенне ці клубні размяшчаюць на пэўнай адлегласці адно ад другога ў падоўжаным і папярочным напрамку.

Падзімняя сяўба — сяўба яравых культур позняй восенню для атрымання ўсходаў вясной.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)