падзяме́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. падзяме́льны падзяме́льная падзяме́льнае падзяме́льныя
Р. падзяме́льнага падзяме́льнай
падзяме́льнае		 падзяме́льнага падзяме́льных
Д. падзяме́льнаму падзяме́льнай падзяме́льнаму падзяме́льным
В. падзяме́льны (неадуш.)
падзяме́льнага (адуш.)		 падзяме́льную падзяме́льнае падзяме́льныя (неадуш.)
падзяме́льных (адуш.)
Т. падзяме́льным падзяме́льнай
падзяме́льнаю		 падзяме́льным падзяме́льнымі
М. падзяме́льным падзяме́льнай падзяме́льным падзяме́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падзяме́льны подземе́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падзяме́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да падзямелля. Унізе вялікая падзямельная зала, абліцаваная белым мармурам, аздобленая беларускім арнаментам і мазаічнымі карцінамі з жыцця Беларусі. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подземе́льный падзяме́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)