падзу́бліваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. падзу́бліваю падзу́бліваем
2-я ас. падзу́бліваеш падзу́бліваеце
3-я ас. падзу́блівае падзу́бліваюць
Прошлы час
м. падзу́бліваў падзу́блівалі
ж. падзу́блівала
н. падзу́блівала
Загадны лад
2-я ас. падзу́блівай падзу́блівайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час падзу́бліваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падзу́бліваць несов., разг. подзу́бривать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падзу́бліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падзубіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падзу́блівацца, ‑аецца; незак.

Зал. да падзубліваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падзу́блівацца несов., страд., разг. подзу́бриваться; см. падзу́бліваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)