паджы́лы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
паджы́лы |
паджы́лая |
паджы́лае |
паджы́лыя |
| Р. |
паджы́лага |
паджы́лай
паджы́лае |
паджы́лага |
паджы́лых |
| Д. |
паджы́ламу |
паджы́лай |
паджы́ламу |
паджы́лым |
| В. |
паджы́лы (неадуш.)
паджы́лага (адуш.) |
паджы́лую |
паджы́лае |
паджы́лыя (неадуш.)
паджы́лых (адуш.) |
| Т. |
паджы́лым |
паджы́лай
паджы́лаю |
паджы́лым |
паджы́лымі |
| М. |
паджы́лым |
паджы́лай |
паджы́лым |
паджы́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паджы́лы, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і пажылы. Міхал калодку падстаўляе. Уздыхнуў Ксавэры і сядае. То быў мужчына ўжо паджылы. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Паджы́лы ’пажылы’ (ТСБМ, Шат., Янк., ТС), паджы́ты ’тс’ (Сцяшк. Сл.). З польск. podżyły ’тс’. Гомельск. поджы́ўшы ’пажылы’ (Мат. Гом.), марыць, кантамінацыя паджылы і пажыўшы.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
пожило́й пажылы́, паджы́лы, у гада́х.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
русабаро́ды, ‑ая, ‑ае.
З русай барадой. Высокі, русабароды паджылы касец.. выйшаў нават крокаў на пяць у траву насустрач мядзведзіцкім. Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Падбы́лы ’пажылы’ (Шат.). Да быць; утворана, магчыма, па прыкладу паджылы.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)