паджа́рына
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
паджа́рына |
паджа́рыны |
| Р. |
паджа́рыны |
паджа́рын |
| Д. |
паджа́рыне |
паджа́рынам |
| В. |
паджа́рыну |
паджа́рыны |
| Т. |
паджа́рынай паджа́рынаю |
паджа́рынамі |
| М. |
паджа́рыне |
паджа́рынах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паджа́рына ж. (рыжевато-жёлтое пятно на шерсти) подпа́лина
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паджа́рына, ‑ы, ж.
Тое, што і падпаліна (у 2 знач.). Пад крылом самалёта — смуглявая Таўрыя, Як рассцелены дбайна армяк чумака, Нават бачны на крыссі рудыя паджарыны І на локці палаплены правы рукаў. Жычка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
подпа́лина
1. (подпалённое место) падпа́ліна, -ны ж.;
2. (рыжевато-жёлтое пятно на шерсти) падпа́ліна, -ны ж., паджа́рына, -ны ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)