паддруко́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. паддруко́ўваю паддруко́ўваем
2-я ас. паддруко́ўваеш паддруко́ўваеце
3-я ас. паддруко́ўвае паддруко́ўваюць
Прошлы час
м. паддруко́ўваў паддруко́ўвалі
ж. паддруко́ўвала
н. паддруко́ўвала
Загадны лад
2-я ас. паддруко́ўвай паддруко́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час паддруко́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паддруко́ўваць несов., разг. подпеча́тывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паддруко́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да паддрукаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паддруко́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да паддрукоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подпеча́тывать несов.

1. тип. паддруко́ўваць;

2. фото падпяча́тваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)