паддзява́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. паддзява́ю паддзява́ем
2-я ас. паддзява́еш паддзява́еце
3-я ас. паддзява́е паддзява́юць
Прошлы час
м. паддзява́ў паддзява́лі
ж. паддзява́ла
н. паддзява́ла
Загадны лад
2-я ас. паддзява́й паддзява́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час паддзява́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паддзява́ць несов., разг., см. пададзява́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паддзява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да паддзець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паддзе́ць¹, -е́ну, -е́неш, -е́не; -е́ты; зак., што.

Тое, што і пададзець.

|| незак. паддзява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паддзе́ць², -е́ну, -е́неш, -е́не; -е́ты; зак.

1. каго-што. Зачапіўшы, прыпадняць.

П. ломам бервяно.

2. перан., каго (што). Задзець калючай заўвагай, укалоць (разм.).

Лоўка п. каго-н. у спрэчцы.

|| незак. паддзява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Паддзёўка ’мужчынская верхняя вопратка’ (ТСБМ, Бяльк. 3), ’кароткая верхняя цёплая вопратка’ (Янк.), верхняе святочнае адзенне’ (Малчанава, Мат. культ.), ’верхняя жаночая вопратка’ (Інстр. II), паддзе́ўка ’паддзёўка’ (Мат. Гом.), паддзе́ўка, паддзе́жка ’спадніца (сподняя)’ (Мат. Гом.). Рус. поддёвка ’тс’. Суфіксальны дэрыват ад паддзяваць (гл. адзёжа).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)