падгіна́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
падгіна́нне |
| Р. |
падгіна́ння |
| Д. |
падгіна́нню |
| В. |
падгіна́нне |
| Т. |
падгіна́ннем |
| М. |
падгіна́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падгіна́нне ср. подгиба́ние, поджима́ние, подбира́ние
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падгіна́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. падгінаць — падагнуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
подбира́ние
1. падбіра́нне, -ння ср.; збіра́нне, -ння ср.; падыма́нне, -ння ср.; падніма́нне, -ння ср.;
2. падгіна́нне, -ння ср.; падбіра́нне, -ння ср.; падыма́нне, -ння ср., падніма́нне, -ння ср.; падку́рчванне, -ння ср.;
3. падбіра́нне, -ння ср.; см. подбира́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
поджа́тие
1. (ног) падку́рчванне, -ння ср., падгіна́нне, -ння ср.; (хвоста) падку́рчванне, -ння ср., падціска́нне, -ння ср., падту́льванне, -ння ср.; (губ) сціска́нне, -ння ср., сту́льванне, -ння ср., сціна́нне, -ння ср.;
2. (прижимание) разг. прыціска́нне, -ння ср.; см. поджима́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
поджима́ние
1. (ног) падку́рчванне, -ння ср., падгіна́нне, -ння ср.; (хвоста) падку́рчванне, -ння ср., падціска́нне, -ння ср.; падту́льванне, -ння ср.; (губ) сціска́нне, -ння ср., сту́льванне, -ння ср., сціна́нне, -ння ср.;
2. (прижимание) разг. прыціска́нне, -ння ср.; см. поджима́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)