падгіба́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. падгіба́ю падгіба́ем
2-я ас. падгіба́еш падгіба́еце
3-я ас. падгіба́е падгіба́юць
Прошлы час
м. падгіба́ў падгіба́лі
ж. падгіба́ла
н. падгіба́ла
Загадны лад
2-я ас. падгіба́й падгіба́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час падгіба́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падгіба́ць I несов. подгиба́ть; (ноги, хвост — ещё) поджима́ть, подбира́ть

падгіба́ць II сов., см. падагну́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падгіба́ць і падгіна́ць гл. падагнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падгіба́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падагнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падагну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., што.

Загнуць знізу ці пад што-н.

П. падол.

П. ногі пад сябе.

|| незак. падгіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і падгіба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падгіба́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падгібаць — падагнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падгіба́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да падагнуцца.

2. Зал. да падгібаць (гл. падагнуць у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)