Падго́рная

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
ж.
Н. Падго́рная
Р. Падго́рнай
Д. Падго́рнай
В. Падго́рную
Т. Падго́рнай
Падго́рнаю
М. Падго́рнай

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падго́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. падго́рны падго́рная падго́рнае падго́рныя
Р. падго́рнага падго́рнай
падго́рнае		 падго́рнага падго́рных
Д. падго́рнаму падго́рнай падго́рнаму падго́рным
В. падго́рны (неадуш.)
падго́рнага (адуш.)		 падго́рную падго́рнае падго́рныя (неадуш.)
падго́рных (адуш.)
Т. падго́рным падго́рнай
падго́рнаю		 падго́рным падго́рнымі
М. падго́рным падго́рнай падго́рным падго́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падго́рны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца пад гарой, на схіле гары. Падгорная рэчка. □ А пад спевы Хваль падгорных Стан дзяўчына нагінае, У сукенку краскі горне Ды вяночкі завівае. Трус.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)