падгні́сці
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
падгніе́ |
падгнію́ць |
| Прошлы час |
| м. |
падгні́ў |
падгнілі́ |
| ж. |
падгніла́ |
| н. |
падгніло́ |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
падгні́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падгні́сці сов., в разн. знач. подгни́ть;
слуп ~ні́ў — столб подгни́л;
я́блык ~ні́ў — я́блоко подгни́ло
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падгні́сці і падгні́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -іе́; -і́ў, -іла́, -ло́; зак.
Зрабіцца гнілым знізу або крыху, злёгку згнісці.
Дрэва падгніло.
Падлога падгніла.
|| незак. падгніва́ць, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падгні́сці, ‑гніе; зак.
1. Згніць знізу, у ніжняй частцы. Дрэва падгніло. □ Падгніе, упадзе слуп — паваліцца і ўвесь плот. Карпаў.
2. Крыху, злёгку загніць. Яблык падгніў. □ Падлога падгніла, і дошкі хістаюцца пад нагамі. Колас. // перан. Прыйсці ў заняпад, вырадзіцца. Капіталістычны свет падгніў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падгні́ць сов., см. падгні́сці
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
подгни́ть сов. падгні́сці, падгні́ць, мног. пападгніва́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падгніва́ць, ‑ае.
Незак. да падгнісці, падгніць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падгні́ць, ‑гніе; зак.
Тое, што і падгнісці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падгніва́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. падгніваць — падгнісці, падгніць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падгніва́ць несов., в разн. знач. подгнива́ть; см. падгні́сці
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)