падглядзе́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падгляджу́ падглядзі́м
2-я ас. падглядзі́ш падгледзіце́
3-я ас. падглядзі́ць падглядзя́ць
Прошлы час
м. падглядзе́ў падглядзе́лі
ж. падглядзе́ла
н. падглядзе́ла
Загадны лад
2-я ас. падглядзі́ падглядзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час падглядзе́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падглядзе́ць сов., см. падгле́дзець 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падглядзе́ць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць.

Зак. да падглядаць (у 1 знач.). Падымалася ўгору высокая цёмная вадакачка, нібы стараючыся падглядзець усход сонца. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подгляде́ть сов. падгле́дзець, падглядзе́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подсмотре́ть сов. падгле́дзець, падглядзе́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Падле́йчаць ’падглядзець, падкапаць (напр. бульбу)’ (ТС), падлегчы ’тс’ (Мат. Гом.). Параўн. яшчэ лейчаць ’лягчаць, пакладаць’ (ТС). Да лячаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)