падгаі́ць, -гаю́, -го́іш, -го́іць; -го́ены; зак.

Крыху загаіць.

П. раненую руку.

|| незак. падго́йваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падгаі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падгаю́ падго́ім
2-я ас. падго́іш падго́іце
3-я ас. падго́іць падго́яць
Прошлы час
м. падгаі́ў падгаі́лі
ж. падгаі́ла
н. падгаі́ла
Загадны лад
2-я ас. падгаі́ падгаі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час падгаі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падгаі́ць сов. заживи́ть, залечи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падгаі́ць, ‑гаю, ‑гоіш, ‑тоіць; зак., што.

Крыху, нямнога загаіць. Падгаіць раненую руку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падго́йваць гл. падгаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подживи́ть сов., разг. паджыві́ць, падгаі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падго́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падгаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падго́ены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падгаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падго́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падгойваць — падгаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подлечи́ть сов., разг. падлячы́ць; (раны, язвы) падгаі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)