падгартава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падгарту́ю падгарту́ем
2-я ас. падгарту́еш падгарту́еце
3-я ас. падгарту́е падгарту́юць
Прошлы час
м. падгартава́ў падгартава́лі
ж. падгартава́ла
н. падгартава́ла
Загадны лад
2-я ас. падгарту́й падгарту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час падгартава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падгартава́ць сов. подкали́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падгартава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Крыху, злёгку напаліць, нагрэць; напаліць, нагрэць дадаткова, яшчэ крыху.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падгарто́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падгартаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падгарто́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падгартоўваць — падгартаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подкали́ть сов., разг.

1. падгартава́ць;

2. (дополнительно) напалі́ць, нагрэ́ць;

3. (орехи и т. п.) падпра́жыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)