падганя́ты

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. падганя́ты падганя́тыя
Р. падганя́тага падганя́тых
Д. падганя́таму падганя́тым
В. падганя́тага падганя́тых
Т. падганя́тым падганя́тымі
М. падганя́тым падганя́тых

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падганя́ты, ‑ага, м.

Уст. Той, хто падганяе каго‑н.; прыганяты. І млеюць рукі, ныюць косці, А падганяты ўсё крычыць. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)