падга́джваць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
падга́джваю |
падга́джваем |
| 2-я ас. |
падга́джваеш |
падга́джваеце |
| 3-я ас. |
падга́джвае |
падга́джваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
падга́джваў |
падга́джвалі |
| ж. |
падга́джвала |
| н. |
падга́джвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
падга́джвай |
падга́джвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
падга́джваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падга́джваць несов., разг. подга́живать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падга́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да падгадзіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падга́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; зак. (разм.).
Нарабіць чаго-н. кепскага, гадкага каму-н., нашкодзіць.
П. суседу.
|| незак. падга́джваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
подга́живать несов., прост. падга́джваць, паску́дзіць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)