падгадава́ць, -ду́ю, -ду́еш, -ду́е; -ду́й; -дава́ны; зак., каго-што.

Даць падрасці каму-, чаму-н.

П. дзяцей.

П. дрэвы ў садзе.

|| незак. падгадо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падгадава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падгаду́ю падгаду́ем
2-я ас. падгаду́еш падгаду́еце
3-я ас. падгаду́е падгаду́юць
Прошлы час
м. падгадава́ў падгадава́лі
ж. падгадава́ла
н. падгадава́ла
Загадны лад
2-я ас. падгаду́й падгаду́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час падгадава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падгадава́ць сов. подрасти́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падгадава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак., каго-што.

Даць нямнога падрасці, вырасці каму‑, чаму‑н. Падгадаваць дзяцей. Падгадаваць дрэвы ў садзе. □ Маша была прыгожая тою красою ўдачлівай маці, якая добра зрабіла сваю справу — падгадавала двое дзяцей, а сама засталася ўсё яшчэ маладой і цікавай. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подрасти́ть сов.

1. (растение) падрасці́ць, падгадава́ць;

2. (воспитать, вскормить) падгадава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падгадава́ны подращённый; см. падгадава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падгадо́ўваць несов. подра́щивать; см. падгадава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падгадо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падгадаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падгадава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падгадаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падкі́даць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Кідаючы, наблізіць да каго‑, чаго‑н., падкінуць бліжэй нейкую колькасць чаго‑н. Падкідаць дровы да плота.

2. Падшыць, падфастрыгаваць. Падкідаць падол сукенкі.

3. перан. Разм. Падгадаваць. Колькі таго клопату і здароўя страціць чалавек, пакуль падкідае дзіця да пяці гадоў! Дамашэвіч.

падкіда́ць, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е.

Незак. да падкінуць, падкі́даць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)