падгава́рваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. падгава́рваю падгава́рваем
2-я ас. падгава́рваеш падгава́рваеце
3-я ас. падгава́рвае падгава́рваюць
Прошлы час
м. падгава́рваў падгава́рвалі
ж. падгава́рвала
н. падгава́рвала
Загадны лад
2-я ас. падгава́рвай падгава́рвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час падгава́рваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падгава́рваць несов., см. падгаво́рваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падгава́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падгаварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падгавары́ць, -вару́, -во́рыш, -во́рыць; -во́раны; зак., каго (што).

Падвучыць зрабіць што-н., падбухторыць на што-н.

Яго падгаварылі на гэты ўчынак.

|| незак. падгаво́рваць, -аю, -аеш, -ае і падгава́рваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. падгаво́р, -у, м., падгаво́рванне, -я, н. і падгава́рванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падгава́рвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да падгаварваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падгава́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падгаварваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)