падвіва́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. падвіва́нне
Р. падвіва́ння
Д. падвіва́нню
В. падвіва́нне
Т. падвіва́ннем
М. падвіва́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падвіва́нне ср. подвива́ние, подви́вка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падвіва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падвіваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падві́ць, -даўю́, -даўе́ш, -даўе́; -даўём, -даўяце́, -даўю́ць; падві́ў, -віла́, -ло́; -ві́; -ві́ты; зак., што.

Злёгку завіць.

П. валасы.

|| незак. падвіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. падві́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. і падвіва́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подвива́ние падвіва́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подви́вка ж., разг. падві́ўка, -кі ж., падвіва́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)