падвя́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
падвя́не |
падвя́нуць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
падвя́ў |
падвя́лі |
| ж. |
падвя́ла |
| н. |
падвя́ла |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
падвя́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падвя́ць сов., разг. привя́нуть; (о сене) подсо́хнуть; подвя́нуть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падвя́ць, ‑вяне; зак.
Разм. Крыху, злёгку звяць. Кветкі ад гарачыні падвялі. // Крыху злёгку падсохнуць (пра траву). Вось падвяла [трава] крыху.. Трэба скошанае разбіваць, аграбаць. Купала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падвя́нуць сов., см. падвя́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)