падвя́званне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. падвя́званне
Р. падвя́звання
Д. падвя́званню
В. падвя́званне
Т. падвя́званнем
М. падвя́званні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падвя́званне ср. подвя́зывание; подвя́зка ж.; см. падвя́зваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падвя́званне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падвязваць — падвязаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падвяза́ць, -яжу́, -я́жаш, -я́жа; -яжы́; -я́заны; зак., што.

Прывязаць, абвязаць знізу ці прывязаць, каб не апускалася.

П. мазніцу пад калёсы.

П. званочак.

П. памідоры.

|| незак. падвя́зваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. падвя́званне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подвя́зывание

1. падвя́званне, -ння ср.;

2. падпяра́званне, -ння ср.;

3. падро́бліванне, -ння ср., падвя́званне, -ння ср.; см. подвя́зывать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подвя́зка ж.

1. (действие) падвя́зка, -кі ж., падвя́званне, -ння ср.; падпяра́званне, -ння ср.; падро́бліванне, -ння ср.; см. подвя́зывать;

2. (резинка или тесёмка для укрепления чулка на ноге) падвя́зка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)