падвява́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
падвява́ю |
падвява́ем |
| 2-я ас. |
падвява́еш |
падвява́еце |
| 3-я ас. |
падвява́е |
падвява́юць |
| Прошлы час |
| м. |
падвява́ў |
падвява́лі |
| ж. |
падвява́ла |
| н. |
падвява́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
падвява́й |
падвява́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
падвява́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падвява́ць несов. (о ветре) подве́ивать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падвява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Веяць час ад часу, з якога‑н. боку. Вецер падвявае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
подвева́ть несов.
1. (зерно — машиной) падарфо́ўваць; (ручным способом) падве́йваць;
2. (о ветре) падвява́ць, падве́йваць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
подве́ивать несов.
1. (машиной) падарфо́ўваць; (ручным способом) падве́йваць;
2. (о ветре) уст. падвява́ць, падве́йваць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)