падвыша́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. падвыша́ю падвыша́ем
2-я ас. падвыша́еш падвыша́еце
3-я ас. падвыша́е падвыша́юць
Прошлы час
м. падвыша́ў падвыша́лі
ж. падвыша́ла
н. падвыша́ла
Загадны лад
2-я ас. падвыша́й падвыша́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час падвыша́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падвыша́ць несов.

1. подвыша́ть; см. падвы́сіць 1;

2. (в звании, должности) повыша́ть;

3. (цену) набавля́ть, увели́чивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падвыша́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падвысіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падвы́сіць, -ы́шу, -ы́сіш, -ы́сіць; -ы́шаны; зак. (разм.).

1. каго-што. Падняць вышэй, зрабіць вышэйшым.

П. плаціну.

2. каго (што). Перавесці на больш высокую пасаду.

П. у званні.

3. што. Павялічыць (цэны, нормы і пад.).

П. норму выпрацоўкі.

|| незак. падвыша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. падвышэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подвыша́ть несов., уст. падвыша́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падвыша́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да падвышаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падвышэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падвышаць — падвысіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падвыша́цца несов., страд. подвыша́ться; повыша́ться; набавля́ться, увели́чиваться; см. падвыша́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падвышэ́нне ср.

1. повыше́ние;

2. повыше́ние;

3. наба́вка ж., увеличе́ние;

1-3 см. падвыша́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)