падву́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. падву́чаны падву́чаная падву́чанае падву́чаныя
Р. падву́чанага падву́чанай
падву́чанае		 падву́чанага падву́чаных
Д. падву́чанаму падву́чанай падву́чанаму падву́чаным
В. падву́чаны (неадуш.)
падву́чанага (адуш.)		 падву́чаную падву́чанае падву́чаныя (неадуш.)
падву́чаных (адуш.)
Т. падву́чаным падву́чанай
падву́чанаю		 падву́чаным падву́чанымі
М. падву́чаным падву́чанай падву́чаным падву́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падву́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. падву́чаны падву́чаная падву́чанае падву́чаныя
Р. падву́чанага падву́чанай
падву́чанае		 падву́чанага падву́чаных
Д. падву́чанаму падву́чанай падву́чанаму падву́чаным
В. падву́чаны (неадуш.)
падву́чанага (адуш.)		 падву́чаную падву́чанае падву́чаныя (неадуш.)
падву́чаных (адуш.)
Т. падву́чаным падву́чанай
падву́чанаю		 падву́чаным падву́чанымі
М. падву́чаным падву́чанай падву́чаным падву́чаных

Кароткая форма: падву́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падву́чаны

1. поду́ченный;

2. поду́ченный, подговорённый;

1, 2 см. падвучы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падву́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падвучыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поду́ченный

1. падву́чаны, наву́чаны;

2. падву́чаны, падгаво́раны; см. подучи́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)