падво́йванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. падво́йванне
Р. падво́йвання
Д. падво́йванню
В. падво́йванне
Т. падво́йваннем
М. падво́йванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падво́йванне ср., см. падвае́нне

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падво́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падвойваць — падвоіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падво́іць, -о́ю, -о́іш, -о́іць; -о́ены; зак., што.

1. Павялічыць, узмацніць удвая.

П. вытворчасць мяса.

П. намаганні.

2. Зрабіць што-н. двайным.

П. дратву.

|| незак. падво́йваць, -аю, -аеш, -ае; наз. падво́йванне, -я, н.

|| наз. падвае́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сдва́ивание здво́йванне, -ння ср., падво́йванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

удва́ивание падво́йванне, -ння ср., удво́йванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)