падве́сачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
падве́сачны |
падве́сачная |
падве́сачнае |
падве́сачныя |
| Р. |
падве́сачнага |
падве́сачнай
падве́сачнае |
падве́сачнага |
падве́сачных |
| Д. |
падве́сачнаму |
падве́сачнай |
падве́сачнаму |
падве́сачным |
| В. |
падве́сачны (неадуш.)
падве́сачнага (адуш.) |
падве́сачную |
падве́сачнае |
падве́сачныя (неадуш.)
падве́сачных (адуш.) |
| Т. |
падве́сачным |
падве́сачнай
падве́сачнаю |
падве́сачным |
падве́сачнымі |
| М. |
падве́сачным |
падве́сачнай |
падве́сачным |
падве́сачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падве́сачны, ‑ая, ‑ае.
Які служыць для падвешвання. Падвесачны канат.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падве́сіць, -е́шу, -е́сіш, -е́сіць; падве́сь; -е́шаны; зак., каго-што.
Прымацаваць пад чым-н., да чаго-н. у вісячым становішчы.
П. на крук.
П. лямпу пад столлю.
|| незак. падве́шваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. падве́ска, -і, ДМ -ве́сцы, ж. і падве́шванне, -я, н.
|| прым. падве́сачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
подве́сочный падве́сачны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)