падваі́ць гл. дваіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падваі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падваю́ падво́ім
2-я ас. падво́іш падво́іце
3-я ас. падво́іць падво́яць
Прошлы час
м. падваі́ў падваі́лі
ж. падваі́ла
н. падваі́ла
Загадны лад
2-я ас. падваі́ падваі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час падваі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падваі́ць сов., с.-х. вздвои́ть, передвои́ть, сдвои́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падваі́ць, ‑дваю, ‑двоіш, ‑двоіць; зак., што і без дап.

Спец. Узараць другі раз. Падваіць папар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вздво́ить сов.

1. воен. здво́іць;

ряды́ вздво́й! рады́ здвой!;

2. с.-х. падваі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

передвои́ть сов.

1. с.-х. падваі́ць, перадваі́ць;

2. техн. (перегнать вторично) перагна́ць другі́ раз;

передвои́ть спирт перагна́ць спірт другі́ раз.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)