падвазны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. падвазны́ падвазна́я падвазно́е падвазны́я
Р. падвазно́га падвазно́й
падвазно́е		 падвазно́га падвазны́х
Д. падвазно́му падвазно́й падвазно́му падвазны́м
В. падвазны́ (неадуш.) падвазну́ю падвазно́е падвазны́я (неадуш.)
Т. падвазны́м падвазно́й
падвазно́ю		 падвазны́м падвазны́мі
М. падвазны́м падвазно́й падвазны́м падвазны́х

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

падвазны́ подво́зный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падвазны́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да падвозу. Падвазныя прадукты. Падвазныя шляхі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падве́зці, -вязу́, -вязе́ш, -вязе́; -вязём, -везяце́, -вязу́ць; падвёз, -ве́зла; -вязі́; -ве́зены; зак.

1. каго-што. Везучы, наблізіць.

П. дровы к дому.

2. каго-што. Узяўшы з сабой па дарозе, давезці куды-н.

П. спадарожніка.

3. што і чаго. Прывёзшы, даставіць куды-н.

П. будаўнічыя матэрыялы.

|| незак. падво́зіць, -во́жу, -во́зіш, -во́зіць.

|| наз. падво́з, -у, м. і (разм.) падво́зка, -і, ДМ -зцы, ж.

|| прым. падвазны́, -а́я, -о́е (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подво́зный падвазны́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)