падбры́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
падбры́ты |
падбры́тая |
падбры́тае |
падбры́тыя |
| Р. |
падбры́тага |
падбры́тай падбры́тае |
падбры́тага |
падбры́тых |
| Д. |
падбры́таму |
падбры́тай |
падбры́таму |
падбры́тым |
| В. |
падбры́ты (неадуш.) падбры́тага (адуш.) |
падбры́тую |
падбры́тае |
падбры́тыя (неадуш.) падбры́тых (адуш.) |
| Т. |
падбры́тым |
падбры́тай падбры́таю |
падбры́тым |
падбры́тымі |
| М. |
падбры́тым |
падбры́тай |
падбры́тым |
падбры́тых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падбры́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
падбры́ты |
падбры́тая |
падбры́тае |
падбры́тыя |
| Р. |
падбры́тага |
падбры́тай падбры́тае |
падбры́тага |
падбры́тых |
| Д. |
падбры́таму |
падбры́тай |
падбры́таму |
падбры́тым |
| В. |
падбры́ты (неадуш.) падбры́тага (адуш.) |
падбры́тую |
падбры́тае |
падбры́тыя (неадуш.) падбры́тых (адуш.) |
| Т. |
падбры́тым |
падбры́тай падбры́таю |
падбры́тым |
падбры́тымі |
| М. |
падбры́тым |
падбры́тай |
падбры́тым |
падбры́тых |
Кароткая форма: падбры́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падбры́ты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад падбрыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
подбри́тый падго́лены, падбры́ты;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)